Hallo ik ben Michel Grijseels en 4 mei 1962 uitgezonden naar Nieuw Guinea, via de west, Panama kanaal en Pearl Harbour. naar Hollandia NNG.
Via de panama sluizen naar de grote oceaan varen met de SS Waterman, daar weer naar beneden dit duurde 1 1/2 dag, al die tijd behalve eten stonden we dag en nacht aan de reling, dit was echt super mooi.
Hier mochten we niet van boord jammer genoeg, je moest wel het uniform uit, want anders werd je niet toegelaten, dus burger klofjes aan, net of je dan niet zag dat we soldaten waren.
Over de evenaar, waar neptunus aan boord kwam, dit was een ware happening.
Toen naar Hawaii, Pearl Harbour!
De grote Amerikaanse haven en het standbeeld van de brug van de ‘Arizona’ (het wrak ligt nog steeds onder het standbeeld).
Hier mochten we alleen maar in de haven passagieren. Ik had ook graag wat meer van Hawaii willen zien!
Vervolgens met de ‘Snellius’ (een opnemingsvaartuig van de marine) in 2 dagen naar onze eindbestemming Kaimana. De hele stafcompagnie werd in een marinekazerne geplaatst.
Op deze foto de gevangen genomen Indo para soldaten (siliwangi devisie) die doorgestuurd werden naar een gevangenis eilandje.
Een groep Papoea’s begeleide ons en droegen alle zware spullen voor ons. Eten, drinken, tenten en munitie.
Al met al zijn we er goed van afgekomen (behalve het enige slachtoffer van ons bataljon Marinus Derks, door eigen vuur doodgeschoten).
Half oktober gingen we weer op weg naar huis. Toen er een cruiseboot (the ‘Seven Seas’) voor de kust van Kaimana voor anker ging, gingen wij er met kleine boten naar toe.
Daags voordat de boot aankwam werd ik vrijwillig verplicht aangewezen om op de boot scheeps politie te zijn, dat betekende voor 3 man een zeer mooie hut bovendeks en wij mochten overal op het schip rondlopen inclusief de onder- officiers kantine als ook de officiers kantine.
Scheepspolitie betekende orde en netheid in de gaten houden zo dat alles netjes verliep.
Het tropenuniform kregen we aan boord, lekker op tijd.
Vervolgens door het Suez kanaal, daar kwam een goochelaar aan boord en die toverde uit zijn boezeroen wel een paar honderd kuikentjes, was best leuk en gezellig.
(kippetje kijken kippetje weg, dat was het enige Nederlands dat hij sprak.
Het beeld van Ferdinand de la Lesseps was van de sokkel gehaald, maar ik geloof dat hij er inmiddels weer staat.
Toen door de Middellandse Zee naar huis (beetje storm gehad) maar de meeste hadden hier geen last meer van, op naar hoek van Holland en kijken of er familie was om me af te halen.
Ik was een van de eerste van boord, echter mijn familie kwam weer eens 1 uur te laat ik was bijna van plan om de trein maar te pakken. Maar toen ik Pa, Ma en Emmy in de armen kon sluiten alles was weer in orde.
Op naar Eindhoven en daar was de gevel van het huis mooi versiert en de hele familie aanwezig, inclusief onze toekomstige Libanon veteraan (neefje Cor)